บีซี่ : ความรู้สึกที่ได้ที่ 1 a-net วิชาภาษาไทย / ทราบจากไหนว่าเราได้ที่ 1 ไทย 
เอ๋อ : วันแรกที่เค้าประกาศคะแนนทางอินเตอร์เน็ต ยังไม่ได้บอกสถิติคะแนน เห็นว่าได้คะแนนภาษาไทย 81 คะแนน ก็รู้สึกว่าเยอะใช้ได้เลย แต่ก็คิดว่าคนอื่นๆ ก็คงประมาณเดียวกัน แต่พอถามเพื่อนๆ เทียบกันดูแล้วรู้สึกว่า 81 มันเยอะมาก.....ก แหะๆ - -" วันรุ่งขึ้น สกอ. ประกาศสรุปคะแนน A-NET ผมยังไม่รู้เรื่องเลย จนเพื่อนคนนึงโทรมา แล้วเรียกทักผมว่า “ว่าไง พ่อที่ 1 ประเทศ” ผมก็นึกว่ามันพูดเล่นแหละครับ จนมันบอกว่ามันพูดจริงๆ ผมก็ยังไม่เชื่อ จนไปเปิดสถิติในเว็บเอง ก็อึ้งสุดๆ ไปเลยครับ แล้วก็ป่าวประกาศทั่วบ้านเลยครับว่าได้ที่ 1

บีซี่ : เคยคิดเล่นๆ มั้ยว่าตัวเองจะได้ที่ 1 
เอ๋อ : ใครจะคิดครับผม ไม่เคยเลยในชีวิต ตอนนี้ยังไม่ค่อยอยากเชื่อเลยครับ -*-

บีซี่ : o-net / a-net 5 วิชา ได้วิชาละเท่าไหร่บ้าง 
เอ๋อ : O-NET ไทย 91.25 สังคม 68.75 อังกฤษ 91 คณิต 91 วิทย์ 90 
A-NET ไทย 81 สังคม 58.75 อังกฤษ 80 คณิต 60 วิทย์ 77

บีซี่ : ถ้าตอนคะแนนยังไม่ออก คิดว่าตัวเองจะได้ภาษาไทยซักกี่คะแนน 
เอ๋อ : คิดว่า O-NET คงประมาณ 70 ปลายๆ ถึง 80 ต้นๆ ส่วน A-NET คิดว่าประมาณซัก 60 กว่าๆ ครับ

บีซี่ : ถนัดวิชาอะไร + ไม่ถนัดวิชาอะไร 
เอ๋อ : วิชาที่ถนัดก็คงเป็นภาษาไทยกับภาษาอังกฤษ (หรอ?) ส่วนที่ไม่ถนัดนี่ต้องสังคมเลยครับ

บีซี่ : เรียนที่ไหน สายอะไร 
เอ๋อ : ผมเรียนที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา สาย วิทย์-คณิต (คอมพิวเตอร์) ครับ

บีซี่ : อักษรย่อ / สัญลักษณ์ / คำขวัญ / สี ประจำโรงเรียน 
เอ๋อ : อักษรย่อ (ไม่ปักบนเสื้อนะครับ ^^) ต.อ. ตราประจำโรงเรียน พระเกี้ยว สีประจำโรงเรียนสีชมพู เอกลักษณ์ของโรงเรียน “ความเป็นเลิศทางด้านวิชาการและคุณธรรม” และคติธรรม “ความรู้คู่คุณธรรม” ครับ

บีซี่ : เห็นว่าติดตรงหมอ จุฬาฯแล้ว ทำไมถึงอยากเข้าหมอ 
เอ๋อ : อยากเป็นหมอครับ เลยเข้าหมอ 555+ จริงๆ แล้วผมคิดว่า “หมอ” เป็นอาชีพที่ได้เจอคนมากหน้าหลายตา ได้ช่วยเหลือคนอื่น ได้ดูแลคนในครอบครัว แล้วก็เป็นอาชีพที่มั่นคงดีครับ

บีซี่ : ถ้าไม่เข้าหมอ จะเข้าอะไรแทน 
เอ๋อ : ก็ยังคงวนเวียนแถวๆ หมอแหละครับ อยากเข้าทันตะครับ

บีซี่ : อยากได้อะไรเป็นของขวัญจากคุณพ่อคุณแม่ 
เอ๋อ : ไม่ได้อยากได้อะไรเป็นพิเศษหรอกครับ แค่นี้ก็มีความสุขพอแล้ว

บีซี่ : ในห้องติดหมอประมาณกี่คน(รวมทุกมหาลัย) แล้วติดคณะอะไรเยอะสุด 
เอ๋อ : ที่ห้องหรอครับ ก็คณะแพทย์จุฬา 7 คน ศิริราช 11 คน รามา 12 คน เชียงใหม่ พระมงกุฎ กับธรรมศาสตร์อีกอย่างละคนครับ เท่าที่ดูตอนนี้ติดรามาเยอะที่สุดครับ แต่คงต้องรอดูแอดกลางอีกที

บีซี่ : รู้มั้ยว่าดาว้องก์มีแจกรางวัลให้กับคนที่ได้ที่ 1 ประเทศทุกปี / รางวัลเป็นแรงผลักดันให้น้องได้ที่ 1 ประเทศด้วยหรือเปล่า 
เอ๋อ : ก็พอรู้มาบ้างครับว่ามีการแจกรางวัล เห็นบอกว่าให้เป็นตั๋วเครื่องบินเที่ยวรอบโลกทั้งครอบครัว 555 อ่านะ... จริงๆ แล้วก็ไม่ได้หวังรางวัลหรอกครับ แล้วก็ไม่ได้คาดคิดเลยยย......ย ว่าจะมีโอกาสได้รางวัลกับเค้าด้วย แต่ตอนอ่านหนังสือก็ตั้งใจทำให้ดีที่สุดแหละครับ

บีซี่ : ข้อสอบภาษาไทยปีก่อนๆ ทำได้ประมาณกี่คะแนน 
เอ๋อ : ปีแรกที่ทำ คือ ตุลาคม 45 ได้ 52 คะแนนครับ ส่วนปีหลังๆ ที่ทำก็ประมาณ 70 กลางๆ ครับ

บีซี่ : ในส่วนของวิชาภาษาไทย เตรียมตัวยังไง อ่านล่วงหน้านานมั้ย 
เอ๋อ : อ่านล่วงหน้านานมั้ย ถ้าพูดถึงอ่านเองก็ไม่นานครับ แต่ว่าที่โรงเรียนของผมอาจารย์ท่านก็ทบทวนเนื้อหาทั้งหมดให้เรื่อยๆ ครับตั้งแต่เปิดเทอม 2 (ขอบคุณอาจารย์มากๆ เลยครับ ^^~) แล้วก็เรียนคอร์ส intensive ตั้งแต่ ม.6 เทอม 1 แล้วก็โชคดีที่พี่สาวเรียนศิลปศาสตร์ มธ. เอกไทย ด้วยครับ เลยช่วยตอบคำถามที่สงสัยให้ การเตรียมตัวก็เลยเหมือนทำแต่เนิ่นๆ ค่อยๆ เก็บไป เรื่อย นิดๆ หน่อยๆ แล้วก็ได้แนวคิดหลายแง่มุม แต่ให้สม่ำเสมอ ไม่อยากอัดตอนใกล้สอบ

บีซี่ : เทคนิคการอ่านหนังสือวิชาภาษาไทย 
เอ๋อ : จริงๆ แล้วผมว่าสนใจสิ่งรอบๆ ตัวแล้วโยงกับความรู้ในบทเรียนเป็นวิธีที่ดีที่สุดครับ อย่าหาว่าโรคจิตนะ ผมชอบจับผิดพวกนักข่าว หรือว่าดาราทีวีเวลาเค้าพูดผิด “จะใช้สำนวนต่างประเทศไปไหน -- ใช้ราชาศัพท์อะไรเนี่ย -- คำนี้ใช้ผิดแล้วนา” ผมว่าข้อสอบมันก็เอาที่พวกเราใช้ผิดกันทุกวันเนี่ยแหละมาออก ส่วนที่เป็นวรรณคดีก็พยายามอ่านแล้วคิดว่ามันเป็นหนังสืออ่านเล่นเล่มนึง อย่าคิดว่ามันน่าเบื่อ แล้วมันก็จะสนุกแล้วก็จำได้ วิเคราะห์เป็นเองแหละครับ

บีซี่ : ชอบเรียน part ไหนของภาษาไทย เพราะอะไร 
เอ๋อ : ชอบเรียนส่วนที่เป็นภาพพจน์ รส ลีลา วรรณศิลป์ในการแต่งพวกบทร้อยกรองครับ ผมชอบคำที่มันคล้องจองกัน อ่านพวกที่มันเป็นสัมผัสเยอะๆ แล้วต้องทึ่งในความสามารถของคนแต่ง ยิ่งกลบทต่างๆ ต้องยกนิ้วให้เลยครับว่าสุดยอด บางทีอ่านแล้วจับความไม่ได้ แต่ก็ยังชอบอ่านอยู่ดี 555+

บีซี่ : อยู่โรงเรียนทำกิจกรรมอะไรบ้าง 
เอ๋อ : เอ่อ.... ส่วนมากก็ทำอยู่กิจกรรมเดียวแหละครับก็คือกีฬาสี ตั้งแต่ ม.4 ยัน ม.6 ทำอยู่งานเดียวเนี่ยแหละครับ แต่ทำมาทุกบทบาทแล้วครับ ตั้งแต่ขึ้นสแตนด์ รองประธานเชียร์ เชียร์ลีดเดอร์ ยันซื้อของกินประเคนเพื่อนๆ ที่ทำขบวนพาเหรด 555+ ส่วนกิจกรรมอื่นๆ ก็ทำบ้างครับเป็นบางโอกาส

บีซี่ : เคยโดดเรียนมั้ย เล่าให้ฟังหน่อยสนุกๆ 
เอ๋อ : เรื่องโดดเรียน เคยสิครับ ใครจะไม่เคย 555+ แต่ไม่บ่อยหรอกครับ เป็นบางโอกาสที่เอื้ออำนวยและเบื่อมากๆ เท่านั้น อ้างว่าไปทำกิจกรรม แต่ก็อยู่เป็นกำลังใจเพื่อนที่ทำงาน แล้วก็คุยกับเพื่อนซะงั้นเลยครับ บางทีก็โดดไปเดินเล่น ตีแบดกับเพื่อนเวลาเบื่อๆ ขี้เกียจเรียนวิชาที่ไม่อยากเรียน (แต่ก็แค่ 2 ครั้งเองนะตลอดมาเนี่ย หุหุ) ส่วนโดดเรียนพิเศษอันนี้ก็ใช้ได้เลยครับ เหนื่อยจากที่โรงเรียนมาแล้ว บางทีก็ไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเท่าไหร่ ก็ขอเข้าสายหน่อย (ประมาณชั่วโมงนึงถือว่าหน่อยมั้ยอะครับ ??) นึง บางทีเหนื่อยมากๆ แบบไม่ไหวแล้วก็กลับบ้านเลยครับ แล้วค่อยขอเพื่อนจดทีหลัง

บีซี่ : จบมาเกรดเฉลี่ยเท่าไหร่ ได้ที่เท่าไหร่ของห้อง 
เอ๋อ : เกรดเฉลี่ย 6 เทอม 3.96 ครับ ลำดับที่จำไม่ได้แล้ว - -“

บีซี่ : ถามตรงๆที่โรงเรียนปล่อยเกรดมั้ย 
เอ๋อ : แบ่งเป็นคะแนนเก็บกับสอบละกันครับ คะแนนเก็บก็แล้วแต่อาจารย์แต่ละท่านจะ “กรุณา” นักเรียนขนาดไหน 555+ บางท่านก็โหด บางท่านก็ให้ ก็แล้วแต่บุญกรรมของแต่ละคน 555+ ส่วนคะแนนสอบคงต้องบอกว่า “หิน” กันสุดๆ ไปเลย อาจารย์ท่านมักพูดว่า ท่านจะหลอกลูกศิษย์ของท่านให้ เพื่อไม่ให้คนอื่นมาหลอกลูกๆ ของท่านได้อีก แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ผมโดนหลอกจนเจ็บจำกันไปนาน แล้วไม่ให้โดนหลอกอีกเลยแหละครับ

บีซี่ : ตอนเรียนได้รางวัลเกี่ยวกับทางด้านวิชาการอะไรบ้าง หรือรางวัลอะไรก็ได้ที่รู้สึกภาคภูมิใจ 
เอ๋อ : จะบอกยังไงดีล่ะครับ มันไม่มีเลย 555+ จะมีก็แต่แข่งภาษาจีนเพชรยอดมงกุฎ ได้รางวัลชมเชยเพชรยอดมงกุฎครับ

บีซี่ : ข้อสอบเก่ามีประโยชน์กับเรายังไง 
เอ๋อ : ทำให้เราได้รู้เทคนิคของคนออกข้อสอบครับ ว่าเค้าเอาอะไรมาหลอกเราได้บ้าง ทำยังไงเพื่อให้ไม่หลงกลกับคำพูดที่เค้าแกล้งให้เรางง แล้วก็รู้ขอบข่ายกว้างๆ ว่ามีเนื้อหาอะไรบ้าง แต่ละจุดมีแนวทางในการถามเราได้ยังไง แล้วก็ฝึกการคิดวิเคราะห์ ให้เป็นแนวทางเดียวกับคำตอบที่ถูกต้องด้วยครับ

บีซี่ : ลองวิจารณ์ข้อสอบ ภาษาไทย ปีนี้หน่อยสิ ทั้ง o-net และ a-net ว่ามันยากง่ายอะไรยังไง 
เอ๋อ : เท่าที่ผมดู เนื้อหาก็ไม่ได้ต่างกันมากมาย แต่ว่า A-NET เวลาอ่านโจทย์แล้วต้องมีคำถามเกิดขึ้นในใจเกือบทุกข้อว่า “พูดอะไรของมัน งง” (ขอโทษที่อาจใช้คำพูดไม่เหมาะสมนะครับ) แล้วต้องอ่านซ้ำหลายๆ รอบถึงจะเข้าใจ ยากกว่า O-NET มากเลยครับ แล้วแถมยังออกความจำอีกด้วย ถามเนื้อหาของวรรณคดีแล้วใครมันจะไปจำได้ 555+ ต้องยกนิ้วให้ผู้อุตสาหะจำคำพูดในวรรณคดีว่าใครเป็นคนพูด พูดถึงใคร เพื่อเอามาตอบข้อสอบที่เน้นการวิเคราะห์ที่ สกอ. บอกจริงๆ ครับ ส่วน O-NET ถ้าไม่ตื่นข้อสอบก็คงไม่ยากเกินไปหรอกครับ จะผิดก็ตรงความสะเพร่า มึนข้อสอบหรือว่าเส้นผมบังภูเขาเท่านั้น ถ้าเพื่อนๆ ยังจำข้อสอบกันได้ก็คงบอกเหมือนๆ กันว่าง่ายกว่า A-NET เยอะเลย

บีซี่ : อยู่มาจนถึงทุกวันนี้ ภูมิใจเรื่องอะไรมากที่สุด 
เอ๋อ : คงไม่มีอะไรที่ภูมิใจที่สุดหรอกครับ เพราะยังไม่ได้ก้าวถึงจุดสูงสุดเลย -*- แต่ที่รู้สึกว่าตัวเองโชคดีกว่าคนอื่นๆ ก็คือ ได้เกิดในครอบครัวที่อบอุ่น สนับสนุนและให้อิสระการเรียนอย่างเต็มที่ ได้เรียนโรงเรียนที่ดีมากๆ พบอาจารย์ดีๆ หลายท่าน ได้เจอกับเพื่อนดีๆ หลายคน บุคคลเหล่านี้ล้วนแล้วแต่ทำให้ผมสามารถก้าวบันไดขั้นแรกของผมอย่างมั่นคงครับ ^_^

บีซี่ : คิดว่าอะไรที่ทำให้เราเป็นคนเก่งได้ 
เอ๋อ : ความหน้าด้านครับ 555+ ที่จริงก้อคือความกล้าและการยอมรับตัวเอง อย่าไปอายที่จะยอมรับว่าตัวเองโง่จนไม่กล้าถามผู้รู้ ถ้าผมมีอะไรที่ไม่เข้าใจก็จะถามเพื่อนๆ อาจารย์ หรือว่าคนที่น่าจะรู้เรื่องเสมอๆ จนตัวเองเข้าใจ แล้วก็แก้ความเข้าใจผิดให้ถูกต้อง ผมคิดว่าคนที่คิดว่าตัวเองฉลาดคือคนที่โง่ที่สุดครับ

บีซี่ : เราทำตัวเป็นเด็กเรียนมั้ย / บุคลิกเราเป็นคนยังไง 
เอ๋อ : แล้วแต่เวลาครับ เวลาเรียนกับอ่านหนังสือก็เป็นเด็กเรียนครับ ตั้งใจอ่านให้มันเต็มที่ ใช้เวลาเรียนกับอ่านหนังสือให้คุ้มค่า อ่านให้เต็มที่เลย ถ้านอกเวลาก็ไม่เป็นเด็กเรียนหรอกครับ พูดไม่หยุดเลย 555+ ผมเป็นคนที่ไม่เครียดนะ ถ้าอ่านแล้วเบื่อก็หยุด หาอะไรทำ คุยกับเพื่อน หาของกิน จนมีอารมณ์อ่านแล้วค่อยอ่านต่อ

บีซี่ : มีคติประจำใจมั้ย 
เอ๋อ : Never be haughty to the humble; never be humble to the haughty. อย่าถือดีกับคนที่นอบน้อม อย่านอบน้อมกับคนที่ถือดี

บีซี่ : งานอดิเรกชอบทำอะไร 
เอ๋อ : กินครับ 555+ เป็นงานอดิเรกมั้ยนั่น

บีซี่ : มีพี่น้องกี่คน แต่ละคนเรียนเก่งมั้ย / ขออนุญาตถามนิดนึงว่า คุณพ่อ คุณแม่ทำงานเกี่ยวกับอะไร 
เอ๋อ : พ่อทำงานบริษัท แม่เป็นเจ้าของร้านนกหน้าเตรียมพัฒน์ มีพี่สาว 3 คนครับแต่ละคนเรียนก็ใช้ได้ครับ พี่คนโตจบโท Biotech ที่มหิดล คนที่ 2 จบ Food Tech จุฬาฯ ส่วนคนที่ 3 จบตรีศิลปศาสตร์ ธรรมศาสตร์ เอกไทย (เกียรตินิยมอันดับ 1) ครับ ขออวดๆ 555+

บีซี่ : ที่บ้านเคี่ยวเข็ญมากน้อยแค่ไหน / ให้อิสระในการเลือกเรียนมั้ย 
เอ๋อ : อิสระเต็มที่เลยครับ อยากเรียนอะไรก็เรียน เรื่องเคี่ยวเข็ญก็ไม่หรอกครับ พ่อแม่ให้จัดการตัวเอง อยากได้ดีก็อ่าน ไม่อยากได้ดีก็ไม่ต้องอ่าน รู้หน้าที่ของตัวเองครับ

บีซี่ : เรียนดาว้องก์คอร์สไหนบ้าง สาขาไหน เจอตัวจริงอาจารย์ปิงหรือยัง 
เอ๋อ : เรียน intensive สาขาเซ็นจูรี่ครับ อาจารย์ปิงเห็นแต่ในจอครับ หวังว่าจะได้เจอตัวจริง

บีซี่ : ความรู้สึกเวลาเรียนกับอาจารย์ปิง 
เอ๋อ : เหมือนไปผ่อนคลายความเครียดอย่างมีสาระครับ 555+ เรียนแล้วไม่หนักสมองดีครับ แต่สุดท้ายก็เนื้อหาครบ ได้ทบทวนความรู้เตรียมเผชิญหน้ากับข้อสอบเอ็นท์ (ขอบคุณ อ.ปิง ครับ ^^)

บีซี่ : ถ้าไม่ได้เรียนกับอาจารย์ปิงจะเสียดายมั้ย 
เอ๋อ : ก็เสียดายครับ คงไม่ได้ trick การจำขำๆ ดีๆ อีกเยอะเลย

บีซี่ : ฝากถึงน้องๆ ที่เตรียมตัวสอบในปีหน้า 
เอ๋อ : อ่านไว้เถอะครับน้อง อย่าคิดว่าเดี๋ยวค่อยอ่านก็ได้ เดี๋ยวๆๆๆ ไปเรื่อย มันจะไม่ทันเอานะครับ อ่านเก็บไปเรื่อยๆวันละนิดละหน่อย อ่านอัดๆ ตอนท้ายใกล้สอบมันก็จำไม่ได้อยู่ดี ได้หน้าเดี๋ยวก็ลืมหลัง แถมเครียดต้องเร่งอ่านจนตาลายอีก อ่านตอนนี้แหละดี ไม่เครียดดีครับ แล้วอย่าลืมข้อสอบเก่าทำให้ตัวเองเข้าใจ ไม่เข้าใจก็ถามใครก็ได้ที่จะตอบคำถามที่เราสงสัยได้ สลัดขี้...เลื่อย และความขี้...เกียจ ออกจากหัวซะตั้งแต่ตอนนี้

สุดท้ายก็ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่น้องๆ เคารพเชื่อถือ ตลอดจนความพยายาม และความตั้งใจของน้องๆ ทุกคน ดลบันดาลให้น้องๆ ประสบความสำเร็จในการสอบทุกๆ วิชา สอบเข้าคณะที่ตัวเองต้องการสำเร็จทุกประการนะครับ