พี่แอนน์ : อย่างนี้ได้มีการทำข้อสอบเก่าๆ บ้างไหมคะ 
กัญ : ทำบ้างค่ะ แต่ช่วงที่จะสอบเคลียริ่งเฮาส์ไม่ค่อยเท่าไหร่ มาเน้นช่วงนี้มากกว่าเพราะต้องสอบโอเน็ตค่ะ 

พี่แอนน์ : ข้อสอบภาษาไทยปีนี้เป็นอย่างไรบ้าง 
กัญ : หนูเชื่อว่าทุกคนตอนที่ทำบอกว่าภาษาไทยทำได้ เพราะว่าแล้วแต่คนคิด ข้อนี้เราอยากตอบอย่างนี้เพราะเราคิดว่ามันน่าจะเป็นแบบนั้น ผู้พูดอาจแสดงความรู้สึกอย่างนี้ แล้วแต่ว่าใครตอบได้ตรงใจคนออกข้อสอบมากกว่าค่ะ แต่ดีเพราะมันฝึกให้เด็กได้คิด เหมือนสารที่เค้าให้มาต้องการสื่ออะไรกับเราและเราได้อะไรจากตรงนี้บ้าง เป็นการเรียนทักษะภาษาโดยผ่านทางตรรกโดยใช้เหตุผลค่ะ 

พี่แอนน์ : มีความเครียดกับข้อสอบบ้างไหม 
กัญ : มันแล้วแต่วิชาค่ะ อย่างภาษาไทยเคลียริ่งเฮาส์เป็นข้อสอบที่ตัวเองชอบ เพราะแทบไม่มีหลักภาษาเลย มีเป็นราชาศัพท์นิดเดียว นอกนั้นเป็นอ่านบทความแล้ววิเคราะห์ว่าผู้เขียนรู้สึกยังไงหรือใช้กลวิธียังไงค่ะ ซึ่งตัวเองเป็นคนชอบด้านวิเคราะห์อยู่แล้วค่ะ 

พี่แอนน์ : วิชาที่ได้คะแนนดีที่สุดในการสอบเคลียริ่งเฮาส์คือวิชาอะไร 
กัญ : วิชาภาษาไทยค่ะ 

พี่แอนน์ : แล้วถนัดวิชาอะไรที่สุด 
กัญ : จะว่าถนัดก็ไม่เชิง แต่เป็นคนที่ชอบด้านภาษาค่ะ ชอบอ่านหนังสือและเข้าใจได้ลึกซึ้งมากกว่าวิชาอื่น คืออ่านแล้วเข้าใจค่ะ

พี่แอนน์ : อย่างไปแข่งขันมีรางวัลไหนที่เราภูมิใจที่สุดคะ 
กัญ : ภูมิใจหมดเลย แต่มีตอนม.ต้นที่ได้ไปประกวดที่ ธ.ศรีนคร (สมัยก่อน) ได้รางวัลชมเชย แต่ที่ชอบและสนุกที่สุดเป็นกิจกรรมโต้วาทีของโรงเรียน ทำให้เรารู้สึกเหมือนเราได้มาแลกเปลี่ยนความคิดกันเป็นกิจกรรมที่ไม่ใช่แค่ไปอ่านๆ แข่งๆ แล้วจบ แต่นี่ต้องเตรียมตัวเตรียมสคลิปว่าถ้าเค้าพูดว่าอย่างนี้เราต้องตอบยังไงและใช้ทุกอย่างเลยไม่ว่าจะเป็นวาทศิลป์ อารมณ์ สีหน้า สนุกมากค่ะ 

พี่แอนน์ : แล้วเคยไปแข่งข้างนอกไหมอย่างระหว่างโรงเรียนหรือระดับประเทศ 
กัญ : ไม่เคยค่ะ เพราะถ้าไปพวกนี้เค้าต้องเอาเด็กที่เก่งและมีเวลาเตรียมตัวด้วย อย่างหนูไม่ค่อยมีเวลาเพราะหนูอยู่โครงการพิเศษทางด้านภาษาไทย ที่เตรียมมีกิฟเต็ด หลายคนอาจคิดว่ามีแค่กิฟเลข กิฟวิทย์แต่จริงๆ มี 4 กิฟ คือ กิฟเลข กิฟวิทย์ กิฟไทยและกิฟอังกฤษ อย่างหนู่อยู่กิฟไทยต้องเอาเวลาไปทำกิจกรรมกับกิฟไทยด้วยค่ะ ก็ไปเรียนแยกอีกค่ะ 

พี่แอนน์ : เด็กเตรียมทุกคนต้องเรียนกิฟเต็ดหรือป่าว 
กัญ : ไม่ค่ะ แล้วแต่สมัครสอบเข้าไปค่ะ (ไม่ได้บังคับ) ใช่ค่ะไม่บังคับ 

พี่แอนน์ : มีความเห็นอย่างไรบ้างกับระบบเอนทรานซ์ที่เปลี่ยนบ่อยๆ 
กัญ : รู้สึกว่าทำให้เด็กสับสนค่ะ ทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายว่าทำไมอะไรมันเยอะแยะขนาดนี้ การที่ให้เด็กมาสอบช่วงระหว่างที่เรียน ม.6 เนี่ยค่ะ ทั้งๆ ที่เด็กยังเรียนไม่จบมันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เด็กไปเรียนกวดวิชา เพราะมันได้อะไรมากกว่าเรียนที่โรงเรียน เพราะเรียนที่โรงเรียนมันไม่จบ อย่างที่เตรียมเห็นกันบ่อยคือ ออกมานอกโรงเรียนก่อนเพราะต้องมาเรียนพิเศษที่โรงเรียนสอนไม่ทัน พอหลังจากสอบอะไรเสร็จแล้วก็จะไม่โรงเรียนทำไมก็ติดแล้วถูกไหมคะ เลยทำให้เด็กไม่เห็นความสำคัญของครูและโรงเรียนแล้วมาโทษเด็กว่ามาใส่ใจพวกโรงเรียนกวดวิชามากกว่า คือจริงๆ ด้วยระบบของมันทำให้เราจำเป็นต้องทำอย่างนี้ เพราะถ้าเราเรียนจบแล้วมาสอบเดือนมีนาหรือเมษาเด็กยังมีเวลาทบทวนสิ่งที่เรียนมาทั้งหมดจนจบที่เรียนมาแล้วเขาไปสอบ แล้วนี่ยังมาปรับเปลี่ยนมีสอบเพิ่มอย่างของหนูสายศิลป์สอบทุกเดือนก็ว่าเหนื่อยแล้ว ของสายวิทย์สอบทุกครึ่งเดือนแล้วเค้าไม่ได้มาโรงเรียนกันเลยต้องหยุดอ่านหนังสือกันค่ะ มันส่งผลหลายๆ อย่าง และสูญเสียชีวิตความเป็นวัยรุ่นดูมันใช้ชีวิตไม่คุ้มค่ะ 

พี่แอนน์ : อย่างนี้ชอบระบบเอนทรานซ์แบบไหน 
กัญ : หนูชอบที่มีสอบ 2 ครั้งค่ะ ที่เป็นเดือนมีนากับเดือนตุลาเหมือนได้มีโอกาสได้แก้ตัวอีกครั้ง แต่ถ้าเป็นรุ่นคุณแม่ที่ครั้งเดียวแล้วจบเลย มีทั้งข้อดีข้อเสียต่างกันไป แต่อย่างปัจจุบันนี้มันมากเกินและเป็นช่วงที่เด็กต้องเรียนกันอยู่ด้วยค่ะ

พี่แอนน์ : อย่างนี้คิดอย่างไรกับการเรียนกวดวิชา 
กัญ : ยัอยากบอกว่าตอนนี้มันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเด็กในกรุงเทพเลย เพราะว่าลำบากมากจริงๆ ในการที่ต้องเรียนที่โรงเรียนไปด้วย ขยันอ่านหนังสือไปด้วย เพื่อที่จะสอบซึ่งเป็นเวลาที่ยังเรียนอยู่ ถ้าเกิดว่าเราไม่รู้เท่ากับเพื่อนๆ แล้วเราจะไปสู้กับเพื่อนๆ ได้ยังไง ถูกไหมคะ หนูว่าการกวดวิชามันแล้วแต่คนที่ตัดสินใจที่จะเรียนด้วย เพราะอย่างเพื่อนบางคนแค่เลขตัวเดียวลงเรียนถึง 3 ครู อันนั้นมากไปเหมือนเค้าเรียนเพื่อปริมาณแต่ไม่เน้นคุณภาพ แต่ถ้าเป็นอย่างหนูคิดว่าเรียนกวดวิชาให้พอดีพอดีแล้วเอาที่ตรงกับเรามากกว่าเรียนแล้วเข้าใจแล้วคลิกกันได้เข้าใจกับครู ชอบวิธีการสอนสามารถทำให้เราเอาไปทำข้อสอบได้ดีว่าค่ะ 

พี่แอนน์ : ทำไมถึงตัดสินใจมาเรียนที่ดาว้องก์คะ 
กัญ : ถ้ารู้จักเชื่อว่าทุกคนต้องรู้จักดาว้องก์อยู่แล้วนะคะ แต่ว่าพี่ชายเป็นคนแนะนำเพราะพี่ชายเคยเรียน ตอนเค้าเรียนเค้าก็บอกว่าอ.ปิงสอนดีนะ ถ้าเกิดว่าไม่มีเวลาอ่านหนังสือจริงๆ ให้ตั้งใจเรียนในห้องพยายามทำความเข้าใจให้ได้ พี่ชายบอกว่าเรียนอย่างนี้เหมาะกับตัวหนูมากกว่า เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือที่บ้าน เนี่ยดีๆ ให้มาเรียน เค้าเป็นเด็กสายวิทย์ไม่สนใจไทย-สังคมเลย แต่ตอนนั้นเค้าได้คะแนนสังคมดีนะ ได้เพราะอ.ปิงจริงๆ หนูก็เลยมาเรียนค่ะ 

พี่แอนน์ : เรียนดาว้องก์คอร์สไหน/สาขาใด 
กัญ : เรียนคอร์สแรกม.5 แต่ไม่แน่ใจว่าเทอมไหน เรียนที่เซ็นจูรี่ค่ะ 

พี่แอนน์ : มีข้อแนะนำอะไรอยากฝากถึงน้องๆรุ่นต่อไปในการเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยบ้างคะ 
กัญ : ขอให้น้องๆ ทุกคนสู้ ๆ ๆ อย่าเพิ่มไปวิตกว่ามันจะมีข้อสอบอะไรบ้างหรือข้อสอบออกยากขนาดไหนหรือมันต้องการอะไรจากเราอีก แต่ขอให้เตรียมตัวให้พร้อมดีกว่า ไม่ว่าอะไรขอให้ได้ทำข้อสอบและทำให้ได้ก็พอ เพราะเราเดาทางเค้าไม่ถูกไม่รู้ว่าเค้าจะเอาอะไรมาให้เราสอบอีก เพราะฉะนั้นเราไปแก้เค้าไม่ได้ เราควรเตรียมตัวเราให้พร้อมสำหรับเค้า เราไม่มีอำนาจอะไรไปเปลี่ยนระบบเค้าได้ใช่ไหมคะ เพราะอย่างนั้นขอให้ทุกๆ คนสู้ ๆ ๆ และอย่างหมดกำลังใจ การสอบแต่ละครั้งทุกคนจะเครียดแต่ขอให้คิดว่าเป็นแบบทดสอบหนึ่งถึงเราได้คะแนนไม่ดีก็ไม่เป็นไร เราจะได้รู้ตัวเองว่าเต็มที่ของเรามันได้เท่านี้นะ เพราะฉะนั้นเราต้องมากกว่านี้อีกไหม หรือเราควรต้องทำยังไง เดี๋ยวนี้การสอบมีหลายครั้งเหมือนเป็นการเพิ่มโอกาสให้น้องๆ ด้วย และขอให้ทุกคนที่อยากเข้าคณะไหนขอให้ได้เรียนในคณะนั้นๆ เพราะคณะที่ชอบพาไปสู่งานที่ใช่ต่อไปค่ะ 

พี่แอนน์ : อยากทราบเทคนิคในการอ่านหนังสือ 
กัญ : ส่วนตัวเป็นคนอ่านเร็ว เพราะฉะนั้นรอบแรกๆ อ่านจับใจความก่อนค่ะ พอจบทีละบทปุ๊บจะปิดแล้วคิดดูว่าบทที่เราอ่านนี้เราได้อะไรบ้าง แล้วเรียงลำดับความคิดออกมา ถ้าจำไม่ได้ให้เปิดหนังสือจดแล้วจำให้ได้แล้วปิดแล้วทบทวนกับตัวเองว่าจำได้แค่ไหนและเข้าใจกับมันมากแค่ไหน วิธีการนี้ได้ผลกับหนูตรงที่เราไม่ต้องพึงหนังสือ แค่ให้จับประเด็นได้แล้วเรามาเรียงลำดับความคิดของเราเองให้เข้าใจเป็นเรื่องของเราเองเพื่อให้เราเข้าใจค่ะ 

พี่แอนน์ : สุดท้ายฝากอะไรไหมคะ 
กัญ : ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณอ.ปิงที่ทำให้หนูมีวันนี้ ได้คะแนนดีขนาดนี้ และฝากบอกน้องๆ และเพื่อนๆทุกคนที่ไม่ว่าจะสมหวังแล้วหรือไม่สมหวังก็ตามขอให้ติดในคณะที่ตัวเองชอบหรือในคณะที่ตัวเองสนใจ และขอให้มีความสุขทุกๆ คนค่ะ 

***เราไปแก้เค้าไม่ได้ เราควรเตรียมตัวเราให้พร้อมสำหรับเค้า***